ผู้เขียน : ทาวาดะ โยโกะ (多和田葉子)
ผู้แปล : มุทิตา พานิช
วันที่อ่าน : 29 พ.ย. - 4 ธ.ค. 62
อ่านจบแล้ว ความรู้สึกแรกที่ผมรู้สึกคือ "งง" 555+ งงในที่นี้คืองงทั้งกับเนื้อเรื่องและงงกับตอนจบ
ผมตัดสินใจอ่านหนังสือเล่มนี้เพราะมีรุ่นพี่ท่านหนึ่งเลือกหนังสือเล่มนี้มานำเสนอในคาบเรียน "นวนิยายญี่ปุ่นร่วมสมัย" ที่คณะอักษรฯ ผมรู้สึกว่าเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ที่เกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่นในอนาคตนั้นน่าสนใจดี ซึ่งพออ่านจบแล้วก็รู้สึกชื่นชมในความคิดสร้างสรรค์ของผู้เขียนที่จินตนาการถึงอนาคตของประเทศญี่ปุ่นได้แปลกแหวกแนว แต่ในความแปลกก็มีความสมจริงนะครับ ไม่ได้เป็นไซไฟเว่อร์วังยิงกันปิ้ว ๆ หากใครชอบแนวดิสโทเปีย อ่านเล่มนี้แล้วอาจจะชอบก็ได้นะ
นอกเหนือจากความสร้างสรรค์แล้ว สิ่งที่ผู้เขียนให้เราก็คือความงง!! พออ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว ผมงงในการลำดับเนื้อเรื่องของผู้เขียนมากครับ เพราะตัวละครบางตัวอยู่ ๆ ก็โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย บางทีผู้เขียนก็สลับฉากไปมา มิหนำซ้ำ ตอนจบของเรื่องก็จบแบบงง ๆ อีก แต่เพื่อน ๆ อาจจะอ่านแล้วไม่งงเหมือนผมก็ได้นะครับ55
คำคมจากหนังสือ "ผู้อัญเชิญไฟ"
ถึงเด็กตายไป ผู้ใหญ่ก็ยังมีชีวิตอยู่ได้
แต่ถ้าผู้ใหญ่ตาย เด็กอยู่ไม่ได้นะครับ
- มุเมอิ, หน้า 43 -
โยชิโรอยากให้มุเมอิมีโอกาสเห็นแมลงปอสักครั้งก็ยังดี
- หน้า 119 -
แต่ถ้าผู้ใหญ่ตาย เด็กอยู่ไม่ได้นะครับ
- มุเมอิ, หน้า 43 -
โยชิโรอยากให้มุเมอิมีโอกาสเห็นแมลงปอสักครั้งก็ยังดี
- หน้า 119 -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น