หนังสือ『窓ぎわのトットちゃん』(โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง)
ผู้เขียน : คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ (黒柳徹子)
โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง เป็นนวนิยายภาษาญี่ปุ่นเล่มที่ 2 ที่ผมอ่านจบ นวนิยายเล่มนี้เป็นนวนิยายที่ผมเคยอ่านตอนมัธยมต้นมาแล้วครั้งหนึ่ง (ตอนนี้ผมอ่านเป็นภาษาไทย) ตัวผมในตอนนั้นรู้สึกว่านวนิยายเรื่องนี้สนุกมาก การได้กลับมาอ่านโต๊ะโตะจังอีกครั้ง ในแบบฉบับภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นข้อความที่ผู้เขียนเลือกสรรมาโดยแท้ ไม่ต้องผ่านการแปล ทำให้ผมยิ่งรู้สึกประทับใจในหนังสือเล่มนี้
คุณคุโรยานางิ เท็ตสึโกะ (ผู้เขียน) ได้เล่าเรื่องราวชีวิตในวัยเด็กของเธอที่โรงเรียนโทโมเอ โรงเรียนโทโมเอเป็นโรงเรียนที่ไม่เหมือนใคร และผมคิดว่าจะไม่มีโรงเรียนไหนเหมือน นอกจากโรงเรียนเล็ก ๆ แห่งนี้จะสอนให้เด็กทุกคนเคารพผู้อื่น โรงเรียนแห่งนี้ยังสอนให้เด็กเคารพตนเอง คุณครูโคบายาชิ ครูใหญ่ของโรงเรียนแห่งนี้ได้มอบของขวัญอันล้ำค่าให้เด็ก ๆ ทุกคน ของขวัญชิ้นนั้นคือการเห็นคุณค่าในตนเอง
คำคมจากหนังสือ『窓ぎわのトットちゃん』
文字と言葉に頼りすぎた現代の教育は、
子どもたちに、
自然を心で身、
神のささやきを聞き、
霊感に触れるというような、
官能を衰退させたのではなかろうか?
- 小林宗作, หน้า 136 -
世に恐るべきものは、
目あれど美を知らず、
耳あれども楽を聴かず、
心あれども真を解せず、
感激せざれば、
燃えもせずの類である。
- 小林宗作, หน้า 137 -
ぼくのヴァイオリンで、
軍歌は、弾きたくない。
- 黒柳守綱, หน้า 304 -軍歌は、弾きたくない。
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น